لبخندهای بیگاه

هوالجمیل

گاهی اوقات فکر کردن به بعضیها لبخندی رو به لب آدم میاره ..

دوست دارم ای لبخندهای بیگاه

و این بعضی ها را ...

زن و برنو

هوالجمیل 

دختر زیبا را برنو می گفتند

یار بلند بالا را برنو می خواندند

معلوم نبود که زن و برنو کدام یک را بیشتر دوست داشتند.

هر مردی در آرزوی دو برنو بود :

برنویی بر دوش

و  برنویی در آغوش !

"محمد بهمن بیگی"

اجبار خنده

هو الصبور

من اگر می خندم تنها به اجبار عکاس است و گرنه ...
من کجا ...
 خنده کجا ...